De scherven van mijn vader
De door onze God met liefde ingezaaide mooie bloementuintjes, werden door mijn narcistische vader stelselmatig overhoop getrokken en vertrapt. Mijn vader had geen enkele interesse in hoe mooi wij als kinderen zouden kunnen opgroeien en open bloeien als hij ons de ruimte daarvoor zou gunnen. Met zijn charisma leidde mijn vader iedereen om de tuin. Wie af en toe met hem omging, kon onmogelijk invoelen hoe hij telkens over de grenzen van zijn kinderen heenging. Of invoelen hoe hij onder onze huid kroop en al onze energie bij ons wegzoog.
Dit boek gaat over mijn persoonlijke ervaringen. Over mijn leven in een gezin waarin mijn weinig empathische vader een allesoverheersende rol speelde. Maar ook gaat dit boek over hoe ik ondanks mijn vader tot een levend geloof ben gekomen in een persoonlijke God. Een hemelse vader die in tegenstelling tot mijn aardse vader wel onvoorwaardelijk van mij houdt.
Dit boek is vanaf nu te bestellen maar zal op 22 september uitkomen.
De auteur
Leonie Bouwman
Chantal –
Ik lees bijna geen boeken maar dit boek heeft mij zo geraakt dat ik het heel snel en gemakkelijk heb kunnen uitlezen. Van het begin tot het einde kon ik het verdriet en de emoties voelen. De auteur heeft dit boek mooi geschreven ondanks het verdrietige onderwerp.
Chantal –
Ik lees niet vaak boeken maar dit boek heb ik met gemak kunnen lezen. Het heeft veel indruk op me gemaakt. De auteur heeft zo geschreven dat ik soms de pijn en emoties kon voelen. Het is een mooi boek ondanks dat het onderwerp verdrietig is.
Janna Hoogenhout –
Een prachtig boek! Zeker een hulp bij het verwerken van de pijn die een narcist je geeft. Een aanrader!!
Carla Kwakkel –
‘De scherven van mijn vader’ is het droevige en tegelijkertijd dappere levensverhaal van de auteur Leonie Bouwman, die in een gezin opgroeit met een narcistische vader en een moeder die – zo komt het over – ‘er eigenlijk niet wil zijn.’ Moeder is een schim van wie ze ooit was, na een dramatisch ongeluk waarbij een jonger kind overlijdt. Ze vlucht in de drank en laat de terreur van vader gebeuren. Misschien houdt ze van haar kinderen, maar ze is bepaald geen liefdevol persoon die het voor haar kinderen opneemt; zij trekt één lijn met haar man. Vader krijgt alle ruimte de aandacht naar zich toe te trekken, is zeer aanwezig, dominant en manipulatief. Uiterst charmant naar buitenstaanders – totdat mensen hem door hebben – maar intussen zuigt hij elk greintje levensvreugde en gevoel van eigenwaarde uit zijn kinderen. Zij zijn er voor zijn eer en glorie.
Een beklemmend verhaal, juist ook omdat je bij het lezen merkt dat de kinderen bij het opgroeien niet begrijpen wát er nu precies speelt. De herinneringen die worden beschreven schieten soms heen en weer in de tijd, waardoor je als lezer even moet schakelen over welke periode het gaat. Geen minpunt, want tegelijkertijd versterkt dat juist de verwarring en beklemming die heerst in het gezin.
De auteur blijft proberen liefde en waardering van haar ouders te krijgen. Ze blijft uiterst loyaal – zelfs als ze allang getrouwd is en een eigen gezin heeft, een liefdevolle man en een prachtige dochter. Pogingen om wat afstand te nemen, mislukken. Vader en moeder walsen daar beiden meedogenloos overheen.
Tot ze gaat ontdekken wat narcisme inhoudt. Narcisten zullen niet veranderen. Moeder overlijdt; vader zoekt nu nog meer dan daarvoor zijn aandacht bij de kinderen. Na jarenlang worstelen en blijven proberen om toch te bouwen aan een relatie… vergeefs… besluit de auteur eindelijk definitief afstand van haar vader te nemen. Een moeizame weg van herstel begint waarin ze ontdekt dat haar hemelse Vader totaal anders is. Hij heeft haar onvoorwaardelijk lief.
Een open en eerlijk geschreven boek.
Het laatste hoofdstuk: ‘Overzicht, doorzicht, inzicht en uitzicht’ bevat nuttige informatie over wat narcisme inhoudt en had naar mijn mening nog best wat uitgebreider gekund… gewoon los van het levensverhaal van de auteur. Maar dit bedoel ik zeker niet als kritiek.
Al met al een dapper verhaal, juist omdat mensen die op een afstandje te maken hebben met een narcist vaak helemaal niet door hebben dat deze ‘charmante, charismatische persoon’ zo destructief kan zijn binnen het gezin. Al gauw krijgen de slachtoffers dan ook nog eens de veroordeling van anderen over zich heen.
Een aanrader voor mensen die te maken hebben met narcisme.
Anita Franschman –
De scherven van mijn vader van Leonie Bouwman is door de schrijfstijl een makkelijk leesbare autobiografische roman, waarin de schrijfster haar ervaringen en gevoelens goed overbrengt. Ze vertelt over de destructieve invloed die haar narcistische vader op haar leven en dat van de andere gezinsleden had. Na een traumatische ervaring waarbij het hele gezin betrokken was, wordt de invloed van vaders karakter steeds meer zichtbaar. En voelbaar: het verhaal doet steeds beklemmender aan. Gelukkig weet de schrijfster de luchtigheid erin te houden met een flinke dosis overlevingshumor.
Vader is alleen uit op het vervullen van zijn eigen wensen en het oppoetsen van zijn imago. Hierbij gaat hij stelselmatig over de grenzen van eenieder heen. Moeder blijft vanuit haar eigen onmacht achter vader staan. Door de jaren heen ontmoet Leonie veel onbegrip van anderen over de manier waarop ze met haar ouders omgaat, zelfs van mensen uit haar nabije omgeving.
Leonie heeft door haar christelijke opvoeding veel moeite om God te ervaren als een liefdevolle vader. Een uitspraak van haar vader, waarin hij zegt dat hij zo geweldig is dankzij God, helpt daar niet in mee. Toch gebeurt er iets waardoor Leonie een ander zicht krijgt op God en ze bij Hem haar toevlucht kan vinden.
Doordat de auteur in elk hoofdstuk een bepaald onderwerp bij de kop pakt, lopen de tijden tussen de hoofdstukken soms wat door elkaar. Toch zit er wel een chronologische opbouw in het boek. Tussen de hoofdstukken door staan prachtige verwerkingsgedichten, waarin ze veelal gebruik maakt van beelden uit de natuur. Het proces waarin ze weer tot rust komt bij God had wat meer uitgewerkt mogen worden. Anderzijds is het een boek waarin heel duidelijk een beeld geschetst wordt van hoe het is om een narcistische persoon in je nabije omgeving te hebben. Absoluut een aanrader!
Esther Scholten –
Recensie voor het boek “De scherven van mijn vader” geschreven door auteur Leonie Bouwman
“De scherven van mijn vader” is een boek dat gaat over het leven van Leonie. Al op jonge leeftijd krijgt Leonie te maken met verliezen. De moeder van Leonie heeft een bijzondere voorgeschiedenis, zij heeft namelijk een Jappenkamp overleefd en de vader van Leonie is een man met zeer weinig empathie. Hij vindt zichzelf heel belangrijk. Zijn vrouw daarentegen en zijn kinderen zijn voor hem niet heel relevant, behalve als het gaat om momenten waarop hij kan opscheppen. Macht, status en ego zijn voor haar vader belangrijk. Liefdevolle momenten komen er in het boek nauwelijks voor, behalve waar het gaat om de Hemelse vader en haar eigen gezin. Haar geloof in een vader wordt opgebouwd door God in het leven van Leonie.
Ik vind het boek helder geschreven, met een goede verhaallijn. Het drama van de jeugd van Leonie is niet te zwaar om te lezen door de manier waarop het boek geschreven is, namelijk met anekdotes die je van moment tot moment aan het lachen maken. Het verhaal verschijnt op mijn netvlies zodra ik begin te lezen, zo beeldend is de schrijfstijl van Leonie. Hierdoor roep ik dingen over haar vader om op andere momenten te bulderen van het lachen. Ik ervaar dat als prettig.
“ De scherven van mijn vader” is een boek dat veel herkenning zal oproepen bij mensen die iemand kennen met een narcistische persoonlijkheid. Het boek kan mede door het geloof en de openheid van Leonie ook tot steun zijn voor mensen die in een positie zitten samen te leven met een persoon met narcisme.
“De scherven van mijn vader” is verschenen via Scholten Uitgeverij http://www.scholtenuitgeverij.nl en natuurlijk verkrijgbaar via bol.com en uw plaatselijke boekhandel.
Deze recensie is geschreven door
Esther Scholten
Anneke Nagelhout –
Gek genoeg een heerlijk boek om te lezen ondanks het zware onderwerp en de tragiek die door het verhaal heen klinkt.
Toch weet de auteur het verhaal met zoveel humor te schrijven dat het gemakkelijk en plezierig leest, zonder dat het een moment verveelt.
Na ieder hoofdstuk staat een prachtig gedicht dat wat mij betreft “vetter” gedrukt had mogen worden, zodat het duidelijker leesbaar is.
Het leven met een narcistische vader blijkt erg moeilijk en vernietigend maar als buitenstaanders jou totaal niet serieus nemen en jouw vader fantastisch vinden dan is het onmogelijk om begrepen te worden.
Het kan niet anders dan dat je “breekt” en er veel scherven “opgeveegd” moeten worden.
In ieder geval fijn als je een goede man trouwt en een dochter krijgt, maar daarmee is het puin nog niet opgeruimd en de intimidatie en manipulatie zijn nog heel wat jaren doorgegaan.
Btw erg als de fijnste straf op de middelbare school het schoolplein aanvegen was, na schooltijd. Veel hoge oude bomen omgaven het schoolplein en in de herfst vond zij dat één groot feest. Helaas was de klus na 2 uur geklaard en moest ze naar huis, dat was DE grootste straf!
Ze citeert Gaaks: Sommige mensen zijn als wolken, wanneer ze verdwijnen , klaart je leven op.
Ze wist niet meer hoe ze van zichzelf moest houden. Ze had een diepgeworteld gevoel van onzekerheid en was niet in staat om zichzelf te zien als lief en goed, ze kreeg een enorme hekel aan zichzelf.
Jaren later kreeg haar zusje een burn-out , ze raakte haar baan kwijt en kwam bij allerhande psychologen terecht. Toch kon niemand haar helpen de juiste handvatten te vinden om het verleden te overwinnen en hoe een waardevolle toekomst tegemoet te kunnen treden, dat is wat een narcistische vader veroorzaakt, scherven die niet te lijmen zijn.
Volgens psychiaters zijn narcisten de moeilijkste patiënten, zij blijven nl bij het feit dat zij niets mankeren.
Alleen een psychiater verdient nog aan hen terwijl bij de gezinsleden alleen maar wordt geroofd: rust, energie, zelfvertrouwen enz.
Titia de Haan –
“Zoals een Vader met liefde voor zijn kinderen zorgt, zo zorgt de Here voor wie ontzag voor Hem hebben”.
Het boek begint ogenschijnlijk luchtig en zorgeloos, maar al gauw wordt de sfeer beklemmend vanwege het verdriet van een heftige gebeurtenis dat voelbaar is. Daarna wordt door toedoen van de narcistische vader de indruk gewekt dat het allemaal wel meevalt en moet iedereen in het gezin mee in illusie dat het leven één groot vrolijk toneelstuk is waarbij hij vooral moet schitteren, de rest een bijrol heeft en je op het juiste moment op het podium moet verschijnen en verdwijnen. Je kun je niet anders dan lachen om de absurditeit van de gebeurtenissen karikatuur die hij van zichzelf neerzet.
Hoe verder je leest, hoe stiller je wordt, maar er is geen ruimte voor verdriet, alleen moedeloosheid. Er lijkt een definitieve oplossing te komen, maar de narcist heeft zijn kinderen de erfenis van zijn destructieve gedrag nagelaten: een grote leegte zonder enige hoop. Tóch weet de schrijfster zich getroost door de onvoorwaardelijke liefde van God haar Vader in de hemel. Niet ‘eind goed al goed’, maar een liefdevol antwoord op grote nood, eenzaamheid, grenzeloosheid en minderwaardigheidsgevoelens. Zo kan de schrijfster verder met haar leven.
De eigen identiteit van de schrijfster komt in aanwezigheid van haar vader sterk in het gedrang, of wordt juist gebruikt om mee te pronken. Maar heel wonderlijk komt in haar boek juist een duidelijk beeld van een sterke persoonlijkheid naar voren; haar humor, nuchterheid en wilskracht. En haar fijngevoelige liefde voor de natuur, bloemen, tuinieren, kleuren in allerlei nuances, haar talent voor schilderen, ook met taal. Het boek is opgebouwd uit losse autobiografische verhalen, waarbij wel wordt toegewerkt naar een climax. Het is spannend van begin tot eind. Elk hoofdstuk begint met een treffende Bijbeltekst of quote en eindigt met een zelfgeschreven gedicht waarin de liefde voor God en Zijn schepping heel mooi tot uiting komt.
Saskia –
Een boek dat je bijblijft. Hoewel ik meer over narcisme heb gelezen, heb ik nog nooit een waargebeurd verhaal over dit onderwerp gelezen. De gedichten vind ik zo mooi en diep dat ze eigenlijk in een aparte bundel zouden moeten worden uitgegeven.
David –
Dit boek heeft mij laten zien dat ik niet alleen ben, ook ben ik hierdoor verschillende dingen gaan zien die ik eerst nog niet zag. Het is een goed boek voor mensen die bezig zijn zich te ontworstelen aan iemand uit hun omgeving met narcisme of mensen die er meer over willen weten. Goed om mensen uit je omgeving te laten zien welke gevoelens je heb. De schrijver heeft de continue tegenstrijdige gevoelens goed opgeschreven. Enerzijds de continue afwijzing van de narcist en anderzijds de mensen die hem/haar geweldig vinden. Het boek is geschreven met humor, alleen voel ik hierin ook het verdriet van een gemis, we lachen er omdat het eigenlijk heel erg is. Voordeel van dit boek is dat het lekker wegleest door kleine hoofdstukjes waar in geen duidelijk verhaallijn zit maar wel een soort van chronologie.
Willy –
Een prachtig boek. Mooi geschreven. Een goed verhaal. Heel duidelijk. Ik weet nu wat een narcist is. Het boek is ook nog een verslavend als je begint met lezen kun je niet meer ophouden.
Jane –
Interessant om te lezen hoe het leven van een narcist zich afspeelt. Alles draait om hemzelf.
Marijke –
De scherven van mijn vader is een waargebeurd verhaal over een narcistische vader die zijn gezin letterlijk in stukken laat vallen.
Elk hoofdstukje beschrijft een anekdote die met een vleugje humor de scherpe kantjes er wat vanaf haalt. Maar hoe kun je lachen, als een vader stelselmatig zijn vrouw en kinderen vernederd door zichzelf op te hemelen?
Gaandeweg het boek wordt het duidelijk wat de verwoestende uitwerking van een narcist op zijn omgeving heeft. De buitenwereld ziet een charismatisch man, maar zijn gezin een egoïstisch monster, die nooit maar dan ook nooit, zijn vrouw of kinderen genegenheid kan of wil geven, waar zij zo om hunkeren.
De schrijfster verteld haar psychische en geestelijke worsteling, maar ook de worsteling met haar omgeving. De veroordelingen die zo gemakkelijk uitgesproken worden.
Hoewel de hoofdstukjes niet echt chronologisch lijken te zijn, krijgt de lezer toch een kijkje in de wereld van een narcist. De hoofdstukken worden afgewisseld met zelfgeschreven gedichten.
Dit boek is een aanrader voor iedereen die meer wil weten over het leven met een narcist.