Bloed aan onze handen
Voor iedereen die verlangt naar verzoening tussen de kerk en het Joodse volk
Gedenken is een groot onderdeel van het Joodse geloof en een opdracht die in de Bijbel vaak terugkomt. Maar om te kunnen gedenken, moeten we weten wat er is gebeurd. Het is tragisch dat juist christenen –die geënt zijn op de olijfboom Israël – bijna niets weten over tweeduizend jaar Joods lijden. Het is juist de christelijke Kerk geweest (‘christelijk’ in naam, maar niet in houding...) die een groot deel van de afschuwelijke geschiedenis van Israël heeft geschreven; en niet met inkt, maar met Joods bloed. Het wordt tijd dat wij, christenen, ons bewust worden van dit verleden. Het boek Bloed aan onze handen zou door iedere christen gelezen moeten worden.
Gelovigen uit de volken moeten weten wat het Joodse volk in de loop der eeuwen in de naam van Jezus is aangedaan. Het leren kennen van de geschiedenis is pijnlijk, maar broodnodig in de weg naar herstel. Dit boek is geschreven met een brandend (en vaak gebroken) hart, in de hoop dat Gods kinderen in deze tijd radicaal de zonden die de Kerk in het verleden heeft begaan, verwerpen. Alleen dán kan er verzoening komen. Verzoening tussen de Kerk en het Joodse volk en verzoening tussen het Joodse volk en haar Messias.
De auteur
Dr. Michael L. Brown
Lya Hoogendijk –
De kerk die denkt dat zij in de plaats van het joodse volk is gekomen. Dit heeft bij mij altijd verwarring gegeven. Hoe moet ik dan nu naar de kerk kijken.
Pieter Koen. –
Toen ik de Engelse uitgave van dit boek las, was mijn eerste reactie meteen: dit moeten wij, als volgelingen van Christus ‘uit de volken’ in Nederland, met aandacht en met een open hart lezen.
Steeds moest ik denken aan de heer Polak in Zwolle, die bij ons in de buurt woonde en wandelde, met de ster (!) op zijn jas. Kort daarna zagen we hem niet meer – afgevoerd…
Woorden schieten te kort bij het lezen. Lezen en herlezen, dat heb ik veelvuldig gedaan bij het vertalen in het Nederlands. De emoties stapelen zich op. Hoe heeft het kunnen gebeuren? Zoveel trots, zoveel wraak, zoveel vernietiging, eeuwen lang? Terwijl onze Heer en Meester in het diepst van Zijn lijden bad: Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen.
Vergeving vragen moet gepaard gaan met vergeving geven. En dat is nooit te laat. Mijn denken over en mijn vertrouwen in de Verlosser van Israël en alle volken is door dit boek diep geraakt. Dank u dr. Brown voor het (her)schrijven van dit boek.
Pieter Koen.