Slaaf van angst
In de zomer van 2000 gaat Anita een jaar werken in het Palestijnse dorp Beit Jala in een tehuis voor gehandicapte kinderen. Ze maakt de rellen mee die het begin markeren van de Tweede Intifada (Palestijnse volksopstand). Het leven in het dorp wordt steeds meer gedomineerd door beschietingen en andere gevolgen van de Intifada. Ze maakt gevaarlijke en beangstigende situaties mee. Een lichtpuntje is haar contact met Daoed, een Palestijnse dorpsgenoot. Ze doet haar best om niet verliefd te worden. Hoewel hun band steeds hechter wordt, durft ze hem niet te vertellen dat ze een Joodse vader heeft.
In 2015 zoekt Anita in Nederland hulp bij een psycholoog, omdat haar leven steeds meer beheerst wordt door angsten en somberheid. Die constateert PTSS (posttraumatische stressstoornis) en adviseert EMDR, een therapie die vaak ingezet wordt bij trauma’s. Samen met de therapeut neemt ze alle angstige situaties door die ze tijdens haar jaar in Israël heeft meegemaakt. Geloofsbeleving en haar loyaliteitsconflict met betrekking tot Israël spelen daarin ook een rol.
De auteur
Anita Franschman
R.R. Maathuis –
‘Slaaf van angst’ (Anita Franschman)
In alle eerlijkheid moet ik zeggen dat ik het boek ‘Slaaf van angst’ met enige argwaan ter hand heb genomen. Het boek is geschreven door een vrouw die in een Palestijns dorp beschietingen en andere gevolgen van de tweede Intifada heeft meegemaakt. ‘Ah’ dacht ik ‘Israël zal het wel weer als agressor moe¬ten ontgelden en de arme Palestijnen treffen natuurlijk geen enkele schuld’. Gelukkig heb ik het boek wél gelezen en niet, uit ongefundeerde vooronder¬stel¬lingen, ter¬zijde gelegd.
‘Slaaf van angst’ is een uitmuntend en evenwichtig boek. Aan de ene kant lees ik (p. 59) dat ‘licht geschut van de Palestijnse kant altijd met zwaar geschut van Israelische zijde wordt beantwoord’. Ook lees ik dat de schrijfster woedend is op Israël, haar overheid en haar leger (p.128). Maar aan de andere lees ik over haar besef dat ‘ook Israelische onschuldige burgers slachtoffer zijn door treffers van Palestijnse kant’ en vertelt zij over haar Palestijnse vriend die Arafat weleens ter verantwoording wil roepen. ‘Ik ga hem vragen wanneer hij eindelijk eens voor zijn volk gaat zorgen’? (p. 164). Met andere woorden: het is een zeer evenwichtig boek met een hart voor Israëliërs en Palestijnen. En dat is een grote verdienste van Fran¬schman!
Tijdens de lezing vroeg ik mij af ‘waarom ik zo graag in het boek las’? Ei-genlijk kon ik het boek niet wegleggen én als ik weer had gepakt, wilde ik het niet snel uitlezen. Wel, het komt -denk ik- doordat de auteur situaties, met een be¬perkt aantal woorden, tot leven kan brengen. Sober en minimaal woordgebruik met een maxi¬maal effect. Je waant jezelf op die plaats! Nu zal dat te maken heb¬ben met het feit dat ook ik in Israël en in Betlehem en bij een checkpoint ben geweest, maar haar manier van schrijven houd je helemaal gefocust.
Na lezing is er een soort schaamte bij mij ontstaan. Ik ben dan wel ver-schillende ke¬ren in Israël geweest, maar wat weet ik er van om dagelijks met het uitput¬tende gevoel van mogelijk onheil te leven? Wat dat met je doet, is mij vreemd. Gewapende mannen bij de ingang van een supermarkt valt je als een soort rari¬teit op maar meer ook niet. Enja, ik ben maar één dag in Betlehem geweest. Voortdurende angst die soms in beschietingen bewaarheid worden, ik heb het niet meegemaakt. Traumatiserende ervaringen heb ik niet. Door het boek van Franschman heb ik het mij, op zéér veilige afstand, een héél klein beetje kunnen inleven.
Mensen die met een georganiseerde reis naar Israël gaan, raad ik aan dit boek te lezen.
Joost (verified owner) –
Wat een mooi meeslepend en eerlijk verslag heb je geschreven over je tijd in Palestina. Het geeft een erg goed beeld over de situatie in dat grensgebied en hoe de bewoners en vrijwilligers dit dagelijks ervaren. En wat dat uiteindelijk met je geestelijke gesteldheid doet. Ik vind het verrijkend.
Chapeau!
Arian (verified owner) –
Een meeslepend verhaal over de dingen die Anita meemaakt. Bijzonder om het conflict ook eens van de Palestijnse kant te bekijken. Zo zie je maar dat er twee verliezers zijn. Gelukkig komt Anita als grote overwinnaar uit de bus! Mooi te lezen dat er weer rust en vrede in haar leven zijn teruggekeerd met de hulp van God.
Aanrader!
Esther Scholten –
Anita Franschman legt moedig en trefzeker maar ook beeldend vast hoe de ervaring met het werken met gehandicapte kinderen in een Palestijns dorp is. Daarbij maakt ze traumatische en angstige ervaringen mee vanwege de beschietingen door Israël. Ze weet goed weer te geven hoe moeizaam het verwerken van deze trauma’s en angsten zijn en welke weerslag dit op haar heeft. Ik bewonder haar moed omdat ze als dame met Joodse roots zich in deze situatie durfde te begeven. Ook kan ik mij goed voorstellen hoe moeilijk het dilemma werk of liefde voor haar geweest moet zijn. Maar ook hoe moeilijk het is dat het vaderland van je vader medemensen overhoop schiet. Een loyaliteitsconflict kan bijna niet uitblijven. Ik hoop op meer boeken van deze schrijfster en ik beveel deze spannende en meeslepende maar ook geloofopbouwend boek van harte aan!
Anneke Nagelhout –
Een heel prettig boek om te lezen over een ingewikkelde situatie in een problematisch gebied.
Anita beleeft spannende momenten op Palestijns gebied als ze daar als vrijwilliger werkt in een tehuis voor gehandicapten. De Palestijnen op die plaats zijn een speelbal in handen van de regering. Zij zijn als het ware levende schilden, er wordt vanaf hun locatie geschoten op Israël en die beantwoorden dit weer met geweld op de bewoners die onschuldig zijn. Uiteindelijk pakken de jongeren ook een katapult en schieten op de Israëlische soldaten. De mensen zijn bang en hun huizen zijn beschadigd en soms onbewoonbaar, hun eigen regering laat ze barsten.
Anita heeft een relatie met Daoed een Palestijnse christen, zij heeft Israëlische wortels en dus absoluut niet anti Israël maar ervaart wel het lijden van de Palestijnen, ze zitten “gevangen” en kunnen geen kant op. Zonder angst kun je daar niet wonen als de kogels je om de oren vliegen. Toch weet ze dat zo’n beschieting een reactie is op de Palestijnse aanvallen. Ze kent de pijn aan beide kanten en beschrijft dat in haar verhaal. Ze is dan nog een jonge vrouw van begin 20 en de strijd aldaar laat zijn sporen na, ze moet ervan herstellen via therapie .
Een helder , gemakkelijk te lezen boek en geeft informatie over de situatie in dat gebied.
Sylvia Nijenhuis –
Wat een mooi aangrijpend boek om te lezen. Ik kon niet stoppen met lezen. Wat ontzettend mooi om te lezen wat dit allemaal met haar gedaan heeft. Een echte aanrader om te lezen.
Titia de Haan –
“De Heer zal voor je zijn, Hij zal achter je zijn, Hij zal om je heen zijn en Hij zal in je zijn”
In de zomer van het jaar 2000 vertrekt Anita vanwege haar Joodse achtergrond voor een jaar naar Israël. Ze gaat werken in het Palestijnse dorp Beit Jala in een tehuis voor Palestijnse gehandicapte kinderen. Het is een overgang naar een compleet andere cultuur, maar ze houdt van het leven daar en geniet met volle teugen. Ze geniet ervan als het haar lukt te communiceren met de gehandicapte kinderen en het beste uit hen te halen. Anita raakt in contact met de Palestijnse dorpsgenoot Daoed. Ze wil niet verliefd op hem worden, maar toch wordt hun band steeds hechter.
Al gauw wordt de sfeer in dorp en het gebied er omheen grimmiger en raakt Anita ongewild betrokken bij rellen en beschietingen die het begin zijn van de Tweede Intifada (Palestijnse Volksopstand). De gebeurtenissen maken haar angstig, onrustig en ze leeft voortdurend met het gevoel dat ze nergens, zelfs niet in het huis waar ze woont, veilig is. Ook de agressie van sommige kinderen in het tehuis en het gemis van een gezamenlijke visie over de behandeling van de kinderen maakt dat ze het werk niet kan volhouden. Haar gezondheid laat ook te wensen over. Anita besluit terug te gaan naar Nederland, maar in 2001 gaat ze opnieuw naar Israël terwijl het geweld nog steeds in volle gang is. Wat drijft haar?
Anita is in haar jaar in Israël op zoek naar haar Joodse wortels, maar komt ze daar met al dat geweld wel aan toe? Het conflict tussen Israël en Palestina brengt haar in verwarring. Israël is het beloofde land, het land van de Bijbel, het volk van God, is de boodschap die ze vanaf haar jeugd heeft gehoord. Maar onschuldige mensen worden getroffen door acties van Israël. Is er angst en verbittering gegroeid in de Joden door hun verleden? En groeit dat gevoel ook in haarzelf? Waarom houdt ze haar Joodse afkomst angstvallig voor zich? Waar is God in dit geweld en bij zoveel wederzijdse haat, welke betekenis heeft het geloof in Jezus, de boodschap van het Evangelie van de vrede hier? Ze komt hier niet uit. Toch heeft ze Gods bescherming in gevaarlijke situaties wel ervaren.
Jaren later,, Anita is weer terug gekeerd in Nederland, loopt het op alle terreinen van haar leven spaak. Gezondheid, werk, vriendschappen, geloof geven moeiten en teleurstelling en het gevoel er volledig alleen voor te staan. Angsten en nachtmerries beheersen steeds meer haar leven. Dan zoekt Anita in 2015 hulp bij een psycholoog en daar dringt tot haar door dat wat zij in Israël allemaal heeft meegemaakt, traumatisch voor haar is geweest. Met EMDR-therapie herbeleeft en verwerkt zij de angstige en levensbedreigende gebeurtenissen uit die periode en voelt zij zich steeds meer bevrijd van een zware last. Bij haar ontstaat de wens om iets te betekenen voor vluchtelingen die hetzelfde in het groot hebben meegemaakt. De drang om haar verhaal op papier te zetten wordt groter, het is net of God tegen haar zegt dat ze alles op moet schrijven. Het wordt steeds duidelijker dat God ermee bezig is Anita op een bijzondere en persoonlijke manier te bevrijden van haar angst.
Het resultaat is een indringende autobiografische roman. Anita schrijft heel beeldend en verstaat de kunst je mee te nemen naar de beangstigende gebeurtenissen en bedreigende situaties. Deze drijven de spanning op en brengt je ertoe het boek in één adem uit te lezen. Al haar emoties zijn voelbaar en raken de lezer. Zij lijkt slaaf te blijven en uiteindelijk ten onder te gaan aan haar angst. Maar ze neemt je ook mee met de weg naar boven, naar liefde, naar God. Bevrijd van angst.
Linda Zandbergen –
Dit boek neemt de lezer mee op reis naar het Palestijnse dorp Beit Jala. Anita beschrijft het heel levendig, alsof je als lezer er bij aanwezig bent. Ik vind het een prestatie dat ze dit boek heeft geschreven en de lezer zo laat zien wat angstige situaties voor gevolgen hebben voor het dagelijks functioneren. Het is gaaf te lezen hoe Anita wijst op Jezus´ liefde die onderlinge vrede kan brengen.
Henry Exoo –
Een prachtig boek over de beleving van Anita in de Palestijnse gebieden. Een mooie inkijk in het dagelijks leven in dit gebied waar zoveel over te doen is.
Mooi zijn ook alle gedachten die Anita beschrijft en die zo herkenbaar zijn voor iedereen.
Een aanrader!!
Gerie de Boer –
Anita stelt zich kwetsbaar op door te vertellen hoe zij de strijd mee heeft gemaakt, wat dit met haar gedaan heeft.
Het is een persoonlijk verhaal.
Uiteindelijk vertelt ze hoe ze haar angst heeft overwonnen en hoe ze datgene wat ze meegemaakt heeft toe kan passen in haar contacten met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt.
Eeen boeiend verhaal en wat makkelijk te lezen is.
Marian Hulsebos –
Een eerlijk verhaal dat de nog steeds durende strijd tussen Israëliërs en Palestijnen weergeeft. De schrijfster maakt ons deelgenoot van haar innerlijke conflicten, haar angst en confrontatie met zichzelf. Daarnaast begrijp je welke impact haar ervaringen op haar leven hebben gehad en wat ze daarmee gedaan heeft.
De moeite waard om te lezen