[spb_blank_spacer height=”80px” width=”1/1″ el_position=”first last”] [spb_column col_bg_type=”cover” col_parallax_image_movement=”fixed” col_parallax_image_speed=”0.5″ col_padding=”0″ col_animation=”none” col_animation_delay=”0″ width=”1/4″ el_position=”first”] [/spb_column] [spb_column width=”1/2″ el_position=”last”] [spb_text_block animation=”fadeInDownBig” animation_delay=”0″ padding_vertical=”0″ padding_horizontal=”0″ el_class=”isgc_bgoran isgc_h1m0 isgc_txtwit isgc_pad30″ width=”1/1″ el_position=”first last”]

Mijn rechterhand gevat…

Gij hebt, o Heer, mijn rechterhand gevat,
en zult mij door Uw raad steeds veilig leiden.
O, dit te weten is een kost’bre schat,
waarin ik mij gedurig mag verblijden.
In Uw handen gegraveerd te zijn,
geeft me zo’n troost. Ik mag het heerlijk weten
dat U, in al mijn noden, angst en pijn,
mij niet verlaat en nimmer zult vergeten.
Maar word ik tóch door twijfel overmand,
en moet ik in gevaren angstig beven.
Druk dan in liefde eventjes mijn hand,
zodat ik voel: ‘God zal mij niet begeven’.
Hij leidt mij veilig door de golven heen,
en houdt me bij de hand; ‘k hoef niet te vrezen.
Moet ik dan hier een ruwe weg betreên,
in heerlijkheid zal ik straks bij Hem wezen.

(M.A. Groeneweg-de Reuver)

[/spb_text_block] [spb_text_block animation=”none” animation_delay=”0″ padding_vertical=”0″ padding_horizontal=”0″ width=”1/1″ el_position=”first last”]

[sf_button colour=”black” type=”sf-icon-stroke” size=”standard” link=”/gedichten” target=”_self” icon=”fa-angle-left” dropshadow=”yes” extraclass=””]Terug naar gedichten[/sf_button]

[/spb_text_block] [/spb_column] [spb_blank_spacer height=”80px” width=”1/1″ el_position=”first last”]