Op 28 oktober 1993 wordt mijn nachtmerrie werkelijkheid. Kim, onze dochter van drie, overlijdt. Het is een donderslag bij heldere hemel. Mijn leven staat op z’n kop. In een klap verandert mijn wereld. Verdriet, pijn, boosheid, onmacht, alles wordt donker. Ik begin aan een reis waarvan ik de afloop niet ken.

Dit verlies raakt alles in mijn leven. Mijn eigen bestaan, mijn vrouw, huwelijk, gezin, werk, familie, relaties, geloof, alles. Ik zoek mijn weg. Met vallen en opstaan. Beetje bij beetje gaat het wat beter, maar ik vind geen echt herstel. Iedereen om me heen zegt: ‘Je moet leren het een plekje te geven, maar het zal nooit overgaan.’ Toch loopt het anders. Er blijkt een weg van herstel te zijn.

Dit boek beschrijft de persoonlijke zoektocht van de auteur, maar ook die van Jolanda, zijn vrouw. Het is een boek waarin lotgenoten zich zullen herkennen en wat mensen in hun omgeving inzicht en handvatten geeft. Een verhaal van hoop. Er is een uitweg!