In minder dan acht jaar tijd verloren Leo Heuvelman en zijn vrouw hun vier ouders, waardoor ook hun kinderen geen opa’s en oma’s meer hadden. Het had diepe impact en bracht bij Leo een heftige angststoornis teweeg, die zijn leven vijf jaar lang tot een grote kwelling maakte. Toch groeide in deze tijd van lijden en verlies bij Leo het verlangen om een troostend boek te schrijven voor anderen die net als hij te maken hadden met lijden. Daarbij vormde de tekst uit Jesaja 40 vers 1 zijn inspiratie: Troost, troost Mijn volk.

De combinatie van verhalen, fictie en non-fictie, autobiografische elementen en de ervaringen van anderen maken het boek makkelijk leesbaar. Leo schrijft de dingen ronduit zoals hij ze beleeft en daarbij schuwt hij de grote vragen niet: Waarom is er lijden? Waar is God in lijden? Waarom overkomt mij dit? Als God goed is, waarom staat Hij dan lijden toe? De auteur gaat samen met de lezer op zoek naar antwoorden op deze diepe vragen, zonder pasklare antwoorden te hebben. Het is eerder alsof Leo naast je komt zitten voor een persoonlijk gesprek over het leven. Terwijl hij vertelt, legt hij een arm om je schouder en wijst hij tegelijkertijd omhoog. Dwars door onze gebrokenheid heen mogen we getuigen van Gods liefde en goedheid, zoals ook Leo doet in Troost bij lijden.

Troost bij lijden omhoog verschijnt in maart 2022